Yolun başındayım hala,
Dizlerimde derman, yüreğimde zaman kalmadı.
Yürüyorum hala ve yine başladığım yerdeyim
İçim döküldü hep yerlere
Ve ömrüm kalbimin parçalarını toplamakla geçti.
Biran yorulduğumu hissedip pes ederdim.
Karanlık sokaklar benim dünyam deyip
Işığımı aramazdım durmaksızın.
Göremediğimden,senden…
Kaçardım benliğimi saran, varlığını bildiğim ama
Kaçamadım, ilerleyemedim de.
Hep aynı yerde bizi ayıran duvar
Çarpa çarpa yenik düştüğüm.
Çok oldu yıkıldığım anlar
Ve yine sorasın da sevginle yeşerdiğim.
“Of” dedim yine
Ve buna kızdığın geldi aklıma
“Neyse” dedim “Her şey çok güzel olacak”…
Kaç kez yenildim hayata,
Kaç kez ağladım gökyüzü ağlarken
Ve ortak oldu kaç kez yağmurların hüznüne gözyaşlarım.
Düşündüm hep düşünmemeyi,
Üşüdüm çelişkiler sokağında, ıssız ve soğuk…
Tek başıma idim yalnızlığımın karanlık bahçesinde.
Yürüdüm
Çamurlara bata çıka adımlarım…
Gözlerim sonsuz bir karanlığı seyrederken,
Hislerim kayıp.
İlerliyor gibiyim sanki
Bedenimi hissetmiyorum
Ruhum yeter diyor bitsin artık karanlıklar
Yürüyorum sanki
Belki de en karanlığa…
Gidiyorum, lanet olsun yoksun!
Sensiz aydınlıklar umurumda mı?
Umurunda mıyım hayatın?
Sen yoksan,
Kayboluyorum denizinde…
Yelken açtım umuda
Yolculuğum sana doğru…
Gör artık umudumun suretini aynada,
Gör artık inancımın kuvvetini gözlerinde,
Sil bütün eskileri yüreğinden, acıları…
Çıkmaz sokaklarda yık duvarları
Yol yap kendine…
Adımların sağlam olsun yıkın her yeri,
Yıkılan sen olma!
Umudum olmasın yeter ki…
Boş ver dünyayı enkaz olsun her köşe
Biz yıkıldığımızda yoktu el uzatacak kimse.
Boş ver anlamasın kimse kimseyi
Kopsun kıyamet,
Sen sadece yüreğine yardım et.
Sonbahar geldi küskün yüreğim
Limitini aştı acılar Son sürat koşuyorum karanlığa…
Hiç bu kadar hissetmedim yalnızlığı
Hiç bu kadar kızmadım insanlara
Ve seni sensiz yaşamadım hiç bu kadar…
Ayaklar altında eziliyor düşüncelerim
Karmaşasında hislerimin kayboluyorum
Yalnızlığımın ayak sesleri kulaklarımda
Git gide yaklaşıyorken
Çaresiz bekliyorum sensizliğimle seni
Çaresiz bekliyorum gelmeyişinin gelişini…
Unutsam da dokunuşunu,
Ellerinde yüreğim biliyorum…
Yoksun ama hapsoldum karanlığına,
Hissediyorum…
Kaçmaya çalışırken sisli yollarımda,
Yine sana varıyorum…
Çamura saplandı hislerim,
Yerlerinden memnunlar…
Şırıngayla çekilmiş sanki ben,
Ben bu ben değilim…
Çelişkilerle mücadelede aklım,
Yüreğim bir yerde,
Ben bir yerde darmadağın…
Suretin yok ama,
İçimde düşman varlığın…
Burada yağmur yağıyor…
Islatıyor bedenimi,
Gözlerimin yüreğimi ıslattığı kadar…
Düşen her damlada seni buluyorum.
Ellerimde süzülüşlerinde
Çarpıp gidişlerinde seni tekrar yaşıyorum.
Serçeler, yıkık duvarların arasında
Çaresiz haykırışlarımı dile getiriyorlar
Yüreğimin soğukluğundan titriyorlar.
Eser yok kalbime akan göz yaşlarından
Katılaşmayı da başardı ruhum
Bu buzları çözmek zor…
Hayat saçma bir labirent doğruyu bulmak zor.
Daha zoru aşkın pişmanlığını yaşamak…
Dünyanın boş kalabalığında mutluyu oynayıp,
Kendini kandırmak…
Boş bir kağıt parçası
İçimde yüklü duygular
Boşalmak üzere kara bulutlar gibi
Ağırlığınca kaldırıp atmakken çabam
İçimdeki bu karanlığı
Altında kalıyorum enkazımın
Umudum azaldığında böyle
Hep seni getiriyorum aklıma
Hep seni hissediyorum yüreğimde
O karanlık yok oluyor
Masmavi bir gökyüzü hayat
Keşke hayat senden ibaret olsaydı diyorum
Düşüncelerim sadece sana açsaydı kapılarını
Her anım senle olsaydı
Yani hep mutlu olsaydım
Yeni hep sevgi barınsaydı yüreğimde
Ve hep yanımda olsaydın
Önümüzde sonu olmayan engeller olmadan…
Kaldığım yerden devam ettim
Hayat hep yarım,eksik parça parça
Tamamlamaya çalıştım,başaramadım.
Bir parçam eksik,büyük bir parça yüreğimde
Ben seni senden habersiz bekledim
Ben hayallerimde besledim aşkı
Yüreğimde buldum seni
Masum bir aşk üzerine kurulu bir dünya
İçimde tarifsiz bir duygu var
Seni sevmemin dışında sana anlatamadığım
İçimde bir duygu çöplüğü var
Sana asla anlatamayacağım…
DOĞRULARIN YOKLUĞU
Yanlış zaman yanlış yer
Umut barınsa da yüreğimde
Hayalden öte adım yok.
Biriktirdim yokları içimde
Doğru zaman, doğru yer arıyorum
Ellerimden kayışına hayallerimin
Çaresiz haykırışlarıma
Aşklara, yalanlara tükenmiş
Sana, her şeye kayıtsızım.
Bekledim hep bekledim
Doğru zaman doğru yer yok biliyorum
Bunu da yoklarıma ekledim.
Hayat bu kadar acımasız mıydı çocukken?
Yalnız olduğumuzu hisseder miydik hep?
Tenha bir köşe bulunca hep ağlar mıydık?
İnsanlara boş gözlerle mi bakardık?
Çocukken büyük olmayı bilir miydik?
Satırlara döker miydik acılarımızı?
İçimiz sıkıntılarla örülmüş bir duvar mıydı?
Herkese inanmaz mıydık her zaman?
Masum değil miydik, yaramaz ve neşeli?
Bazen küçük şeyleri dert ederdik,
Bir şeker unuttururdu her şeyi…
Unuttum, çocukken hayata nasıl bakardık?
Unutturmaya yetti kocaman bir dünyayı gerçekler.
Ve bir şekerim yok şimdi bugünü unutturacak…
Yok ağlasam da sesimi duyacak.
Ve yok şimdi başımı okşayıp şekerimi geri verecek…
Gecenin sessizlikle dertleşirken ağladığını gördüm dün akşam.
Haykırışların bile hapis olduğu akşam,
Çığlıklar eşlik etti sessizliğe.
Kaybetmenin tiryakisi bir çocuk gibi ağladım yokluğunda.
Paramparça olmuş hayatim sana sığınır…
Büyük bir rüya olmalı varlığındaki yokluğun,
Uyanmak istemiyorum sana kavuşana kadar…
Sen öğrettin bana dört bir yanımı sarmış yalnızlığın yokluğunu.
Mutluyum ilk defa yalnızlığın yokluğundan…
Aşksın sen,cansın sen…
Kendi karanlığına çekti hayat,
Denizin mavisinden,
Günün ışıltısından uzaktayım.
Bu karanlığı sen getirdin bana,
Aldığım en anlamlı, en siyah hediyeydi…
Gözümden uzaksın,umutsuz yüreğimden değil,
Kan götürse de her yeri kalbimden akmayacak sevgin…
Sonsuzluğa bıraksam kendimi,
Sevgini bir köşeye fırlatsam,
İçimdeki bıçağı çıkarsam,
Boşalsan sen yüreğimden,
Denizi görsem,güneşi, ACI ÇEKMESEM…
Özlem sevdaya yürek açmaktır
Özlem açılan yürekte hayat bulmaktır
Özlem aynı heyecanla canana ulaşmaktır
Özlem yoklukta var olmaktır
Özlem uzandığında tutmaktır
Özlem geceyi gündüz gündüzü gece yapmaktır
Özlem sevgiye koşulsuz bağlanmaktır
Özlem kavrulup yanmaktır
Özlem ne uzak ne yakındır
Özlem her anında sevdiğini anmaktır
Özlem kalbini sorgusuz açmaktır
Ve ben
Karşılık beklemeden
Kalbime ruhuma hayat veren
Gecemi gündüz eden
Her anımda
Yanımda hissettiğim
Düşündüğüm
Düşündüğünü bildiğim
Gülümsemeyi
Gülümsetmeyi Sevmeyi
Sevgiye değer vermeyi
Öğreten
Beni benden alıp götüren
Pırlanta yürekli meleği
Özlüyorum
Çok özlüyorum
